نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دکتری فلسفه و کلام اسلامی، دانشکده حقوق الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی،

2 استاد تمام گروه فلسفه و کلام اسلامی واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی

3 استاد گروه فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه تربیت مدرس

چکیده

 توحید و اقسام آن از جمله مباحثی است که راه را به سوی خداشناسی باز می­کند و در این میان توحید ذاتی یکی از کلیدی ترین مباحث به شمار می­رود. شیخ بهائی از محققین و اندیشمندانی است که به دقت به این مهم پرداخته به نوعی که تحلیل و بررسی اندیشه­های او می­تواند به روشن شدن بیشتر این موضوع مدد رساند. شیخ بهائی توحید ذاتی را از ارکان یقینی در اسلام می­داند یکی از مسائلی که به اهمیت آراء او می افزاید روش شناخت توحید ذاتی و ارائه آن از طریق فطرت است. البته در تکمیل آراء خویش، اقدام به طرح استدلالات فلسفی و اثبات توحید ذاتی از طریق عقل و نقل کرده و در این بیان به خوبی نشان داده است که پرداختن به مقام احدیت و واحدیت و نیز تمیز آنها تا چه حد اهمیت دارد و نیز در نهایت اقدام به ابطال آراء قائلین به ثنویت کرده است.
 

تازه های تحقیق

نتیجه­ گیری

از مطالب بیان شده می­توان نتیجه گرفت:

1- شناخت توحید ذاتی خداوند، از چندین راه امکان پذیر است که یکی از آنها شناخت فطری توحید و دیگری استدلال عقلی است. شیخ بهائی راه فطرت را برتر از روش‌های دیگر دانسته و در ابتدا به آن پرداخته است. سپس به استدلال های فلسفی اشاره و در هر دو راه از نقل نیز استفاده می کند. در این زمینه انسان هایی که به فطرت خویش بهتر مراجعه کنند، توحید ذاتی خداوند را بهتر درک می کنند.

2- واجب الوجود بالذات دارای مقام توحید ذاتی بوده و این مقام، احد و واحد است. او نه تنها یک مصداق خارجی دارد، بلکه محال است بیش از یک مصداق خارجی داشته باشد؛ بنابراین بقیه مصادیق آن ممتنع بالذات اند.

3- واجب تعالی دارای مقام احدیت ذاتی بوده و دارای جنس و فصل نیست به بیان دیگر واجب الوجود بسیط محض بوده و ترکیب در ذات او راه ندارد زیرا اگر ترکیب در ذاتش باشد مرکب از وجود و عدم خواهد شد. بنابراین ذات حق تعالی دارای عدم شده و ممکن وجود خواهد شد نه واجب الوجود

 

 

 

 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Unity of Divine Essecne on the viewpoint of Shaikh Baha’i

نویسندگان [English]

  • Seyyed Ali Akbar Fatemi 1
  • Ahmad Beheshti 2
  • Mohammad Saeedi Mehr 3

1 PhD of Islamic philosophy and theology at Islamic Azad University (Sciences and Research Branch).

2 - Full Professor of Islamic philosophy and theology at Islamic Azad University (Sciences and Research Branch).

3 Full Professor of Islamic philosophy and theology at the University of Tarbiat Modares.

چکیده [English]

 
Monotheism and its types are among the topics that open the way to theology, and among these, the unity of the essence is one of the key issues. Sheikh Baha'i is one of the scholars and thinkers who has carefully considered this issue in such a way that the analysis of his thoughts can help to clarify this issue further. Sheikh Baha'i considers the unity of the Divine essence as one of the certain pillars in Islam. One of the issues that add to the importance of his views is the method of recognizing the unity of the essence and presenting it through nature. In completing his views, he has proposed philosophical arguments and proved the unity of the essence through reason and narration, and in this statement he has well shown the importance of addressing the status of oneness and unity, as well as paying attention to their difference, and finally has attempted to invalidate the views of dualists.
 
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Sheikh bahaee. Monotheism.reason. Unity. Dualism
- قرآن کریم.
1. آملی، سید حیدر، (1368)، جامع الاسرار، تهران، انتشارات علمی فرهنگی.
2. ابن اثیر ابوالحسن، (1399)، النهایه فی غریب الحدیث، بیروت، مکتبه العلمیه.
3. ابن‌سینا، (1376)، الهیات من کتاب شفا، قم، دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم.
4. ____، (1972) ، تعلیقات، بی‌جا، بی‌تا.
5. ____، (1364) ، النجاه من الغرق فی الضلالات، تهران، انتشارات دانشگاه تهران.
6. بحرانی، ابن میثم، (1375) ، شرح نهج الابلاغه، مشهد، بنیاد پژوهش­های اسلامی آستان قدس رضوی.
7. بهائى، محمد بن حسین، ‏(1387 الف)، الإثنا عشریات الخمس‏، قم‏، اعجاز.
8. ــــــــــــــــــــــ، (1387 ب)، عتقادات، به همراه سه ترجمه، تهران، نشر اساطیر.
9. ـــــــــــــــــــــ، (1389) ، الاربعین، ترجمه شمس الدین خاتون‌آبادی، تهران، حکمت.
10. ـــــــــــــــــــــ، (1383) ، زبده الأصول مع حواشی المصنف علیها، قم‏، شریعت‏.
11. ـــــــــــــــــــــ، (1403) ، الکشکول، ‏ بیروت‏، أعلمی.‏
12. ـــــــــــــــــــــ، (1405) ، مخلات، بیروت، عالم الکتب.
13. ـــــــــــــــــــــ،‏ (1415) ، مفتاح الفلاح، قم‏، مؤسسة النشر الإسلامی‏.
14. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، (1412) ، المفردات فی غریب القرآن، بیروت، دارالقلم.
15. زبیدی، سید مرتضی حسینی اواسطی، (1414) ، تاج العروس،  بیروت، دارالفکر.
16. طباطبایی، محمدحسین، (1411) ، المیزان، بیروت، موسسه الاعلمی.
17. عبودیت، عبدالرسول، (1387) ، درآمدی به نظام حکمت صدرائی، قم، نشر مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ه).
18.فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، (1426) ، قاموس المحیط، بیروت، موسسه الرساله للطباعه و النشر و التوزیع.
19. عبدالجبار ، قاضی، (1422) ، شرح اصول خمسه، بیروت، داراحیاء، التراث.
20. مصباح یزدی، محمدتقی ، (1378) ، آموزش فلسفه، تهران، نشرسازمان تبلیغات اسلامی.
21. مطهری، مرتضی، (1369) ، حرکت و زمان در فلسفه اسلامی، تهران، نشر حکمت.
22. ـــــــــــــــ، (1370) ، درس­های الهیات شفا، تهران، حکمت.
 23. ملاصدرا، (1981) ، الحکمه المتعالیه فی الاسفارالعقلیه الاربعه، بیروت، دار التراث العربی.