نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار و عضو هیأت علمی گروه معارف اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب.

2 استادیار و عضو هیئت علمی گروه معارف اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب

چکیده

یکی از مسائل کلام اسلامی «مسئله شرور» ‌است که مورد توجه بسیاری از متفکران واقع شده‌ است. در این مطالعه به روش کتابخانه‌ای راه‌حل­های محّمد بن محمد غزالی (۴۵۰-۵۰۵ق.)؛ از متکلمان مسلمان اشعری مذهب را استخراج و توصیف می‌کنیم تا به تحلیل مناسبی از نسبت عقل و ایمان در میان پاسخ‌های او دست یابیم. وی در آثار خود نه به‌طور مستقل، اما به مناسبت موضوع مورد بحث، به مسئله شرور هم ورود کرده و هم به پاسخ‌های ایمان‌گرایانه اقدام می‌نماید و هم در راستای معقول ساختن وجود شرور گام بر‌می‌دارد؛ هم به خدمت گرفتن عقل را می‌ستاید و هم سرسپردن به اراده الهی را توصیه می‌کند. از همین روست که نمی‌توان وی را به‌طور مطلق به یکی از این دو رویکرد منتسب کرد، بلکه می‌توان گفت در راه‌حل او در مسئله شرور، عقل و ایمان هر دو ظهور دارند و تعامل و تعاون آنها، غزالی را از درافتادن به ورطه افراط در هر یک از این دو رویکرد باز‌داشته است.

تازه های تحقیق

نتیجه‌گیری

در این مطالعه بر آن بودیم تا نسبت عقل و ایمان در راه حل غزالی در باره مسئله شرور را بررسی کنیم. غزالی در این مسئله، بر سلک یک متکلم است که علاوه بر دفاع از آموزه‌های دین، دغدغه‌های فلسفی نیز دارد و حاصل این دو، غزالی را وا می‌دارد تا به عقل هم به عنوان یک منبع معرفتی بنگرد و هم به عنوان ابزاری برای فهم مبانی اندیشه دینی و شریعت. از سویی به آموزه‌های شریعت نیز اقبال شدید دارد و نسبت به آن ایمان گرایانه و متواضعانه تسلیم است؛ اما نه ایمان گرایی غزالی ایمان گرایی صرف و ضد عقل است و نه عقل گرایی او عقل‌گرایی صرف و ضد ایمان. به نظر می‌رسد بستر ایمان‌ غزالی عقلانیت اوست و اینکه بتوان گفت کفه کدام رویکرد سنگین‌تر است امری نشدنی است. شاید تنها تمایزی که می‌توان بین ایمان‌گرایی و عقل‌گرایی غزالی نهاد این است که وی در بدو ورود به مباحث عقل‌گرایانه، عبارات را به گونه‌ای گزینش می‌کند که انسان خود را رو در روی یک متفکر عقل‌گرا می‌یابد، اما دیری نمی‌پاید که با مواجهه با عبارات دیگر، این باور رنگ می‌بازد. همین چرخش نگاه، نسبت به ایمان‌گرا بودن او هم وجود دارد. شورمندی و سرسپردگی غزالی در برخی آثار و دیدگاه‌ها، از او یک ایمان‌گرای صرف و تابع محض شرع می سازد، اما دقت و بررسی بیشتر، نشان می‌دهد که او با پشتوانه‌ای به نام عقل قدم در راه ایمان‌گرایی گذاشته‌است و در مجموع به نظر می‌رسد بین ایمان و عقل غزالی اعتدال و تعامل وجود دارد واین دو در حل مسئله شرور به توازن رسیده‌اند.

 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Interaction of Reason and Faith in al-Ghazali's Solution to the Problem of Evil

نویسندگان [English]

  • Akram Khalili NooshAbadi 1
  • Roohollah Daraei 2

1 Assistant Professor of Islamic Knowledge at the Islamic Azad University, Southern Tehran

2 Assistant Professor of Islamic Knowledge at the Islamic Azad University, Southern Tehran

چکیده [English]

One of the topics in the Islamic theology is the "problem of evil", which has constantly attracted the attention of many thinkers from past till present. In this study, the researcher uses the library method to gain Mohammad Ibn Mohammad Ghazali’s viewpoint (450-505 AH) on this problem, who is one of the Ash'arite Muslim theologians. The researcher intends to analyses the relationship between reason and faith in his books. In his works, he indirectly discusses the problem of evil and tries to find solution on the basis of faith-based answers, and simultaneously intends to rationalize the existence of evil; in other words, he advocates both the use of reason and submission to the Divine will. Therefore, it is impossible to attribute him absolutely to either approaches, but it can be said that in his solution to the problem of evil, reason and faith both emerge, and their interaction and that has prevented Al-Ghazali from sinking into an abyss of extremism.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Ghazali
  • devils
  • faith attitude
  • rationalism
  1. قرآن کریم

    1. ابن سینا، حسین بن عبدالله، (۱۳۷۶)، الالهیات من کتاب شفا، محقق حسن حسن زاده آملی، قم، دفتر تبلیغات اسلامی.
    2. ــــــــــــــــــــــــــ، (۱۳۸۵)، اشارات و تنبیهات، جلد اول، ترجمه و شرح حسن ملکشاهی، تهران، انتشارات سروش.
    3. ـــــــــــــــــــــــــــ، (۱۳۸۲)، الأضحویة فی المعاد، محقق حسن عاصی، تهران، شمس تبریزی.
    4. اکبری، رضا، (۱۳۸۴)، ایمان گروی، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
    5. تفتازانی، مسعود بن عمر بن عبدالله سعد الدین، (۱۴۰۹ق)، شرح المقاصد، تحقیق و تعلیق و مقدمه دکتر عبدالرحمن عمیره، بیروت، نشر عالم الکتب.
    6. حلی، جمال الدین ابومنصور یوسف بن علی بن مطهر، (۱۴۱۶ق)، کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد، مصحح و محقق حسن حسن زاده آملی، قم، مؤسسه النشر الاسلامی.
    7. سعیدی مهر، محمد،( ۱۳۸۸)، آموزش کلام اسلامی، قم، انتشارات طه.
    8. طوسی ، محمد بن حسن، (1358)،  تمهید الاصول، ترجمه و مقدمه و تعلیقات عبدالمحسن مشکوة الدینی، تهران، انجمن اسلامی حکمت و فلسفه ایران.
    9. علیزمانی، امیرعباس، (۱۳۷۴)، "عقل‌گرایی و ایمان دینی"، نقد و نظر، سال اول، شماره سوم و چهارم، ۲۵۳-۲۳۱.
    10. غزالی، محمد بن محمد، (۱۳۳۳)، کیمیای سعادت، تهران، کتابخانه و چاپخانه مرکزی.
    11. ــــــــــــــــــــــ، (۱۳۳۸)، اعترافات غزالی ترجمه المنقذ من الضلال، مترجم زین الدین کیایی نژاد، کتابخانه اینترنتی امید ایران.
    12. ــــــــــــــــــــــ، (۱۳۸۲)، تهافت الفلاسفه، تهران، نشر شمس تبریزی.
    13. ــــــــــــــــــــــ، (۱۴۰۹ق. الف)، الاقتصاد فی الاعتقاد، بیروت ، دار الکتب العلمیه.
    14. ــــــــــــــــــــــ، (۱۴۰۹ق. ب)، المعارج القدس فی مدارج معرفة النفس، بیروت، دارالکتب العلمیة.
    15. ــــــــــــــــــــــ، (۱۴۱۴ق.)، اسرار الحکمة فی مخلوقات الله، بی‌جا، دارمیرزا.
    16. ــــــــــــــــــــــ، (۱۴۱۶ق.)، مجموعه رسائل، رساله‌های روضة الطالبین و عمدة السالکین، قواعد العقاید فی التوحید، سر العالمین و کشف ما فی الدّارین، الحکمة فی مخلوقات الله تعالی، إلجام العوام عن العلم الکلام، بیروت، دارالفکر.
    17. ــــــــــــــــــــــ، (۱۴۲۹ق.)، التبر المسلوک فی نصیحه الملوک،  محقق طعیمی هیثم خلیفه، بیروت، المکتبة العصریه.
    18. ــــــــــــــــــــــ، (۱۹۹۵م.)، میزان العمل، محقق علی بوملهم،  بیروت، دار و مکتبة الهلال.
    19. ــــــــــــــــــــــ، (۲۰۰۱م.)، المقصد الأسنی فی شرح الأسماء الحسنی، تحقیق محمد عثمان الخشت، قاهره، مکتبة الساعی للنشر و التوزیع.
    20. ــــــــــــــــــــــ، (بی‌تا الف)، احیاء علوم الدین، مقدمه عبدالقادر بن شیخ عیدروس،  تحقیق حافظ عراقی، عبدالرحیم بن حسین، بی‌جا، دارالکتاب العربی.
    21. ــــــــــــــــــــــ، (بی‌تا ب)،  الأربعین فی اصول الدین، بیروت، دار الکتب العلمیه.
    22. ــــــــــــــــــــــ، (بی‌تا ج)، پندنامه حضرت محمد غزالی به یکی از ملوک، تهران، مطبة الطهران.
    23. فخر رازی، محمدبن عمر، (۱۴۰۵ق.)، تلخیص المحصل، شارح نصیر الدین طوسی، محمد بن محمد، بیروت، دارالأضواء.
    24. عبدالجبار معتزلی، (بی‌تا)، المختصر فی اصول الدین، رسائل فی العدل و التوحید، التقدیم سیف الدین الکاتب.
    25. قدردان قراملکی، محمد حسن، قدردان قراملکی، علی، ۱۳۹۵، «تأملی در ادله عقلی نظریه کسب»، فصلنامه فلسفه دین، شماره ۲۷.
    26. ـــــــــــــــــــ، (۱۳۹۶)، « تأملی در امکان جمع توحید افعالی و نظام علیت (تحلیل دیدگاه ها)»، فصلنامه کلام اسلامی،شماره ۱۰۲.
    27. کلینی، محمد بن یعقوب، (۱۴۰۷ق.) اصول کافی، مصحح علی اکبر غفاری، تهران، دارالکتب الإسلامیة
    28. لاهیجی، ملا عبدالرزاق فیاض، (1372)، گوهر مراد، تصحیح و تقدیم و تحقیق زین العابدین قربانی لاهیجی، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
    29. مجلسی، محمد باقر،(بی‌تا)، بحار الأنوار، مصحح محمد باقر محمودی و دیگران، بیروت، دار إحیاء التراث العربی.
    30. ملاصدرا، (۱۳۸۰)، الحکمة المتعالیة فی الاسفار العقلیه، بضمیمة تعلیقات سبزواری، باشراف سید محمد خامنه‌ای، تصحیح و تحقیق و مقدمه دکتر مقصود محمدی، تهران، بنیاد حکمت صدرا.
    31. نراقی، مهدی بن ابی‌ذر، (بی‌تا)، جامع السعادات، مصحح محمد کلانتر، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات.